zondag 15 april 2012

Turkije

De schanddaden van de Turkse republiek en haar voorgangers zijn eindeloos. Zie hier. En we zouden president Gúl dan ook de toegang tot ons land moeten ontzeggen zolang de schendingen van de mensenrechten voortgang hebben. Zolang er meer journalisten in het gevang zitten dan in China, zolang de Armeense en Griekse genocides niet erkend worden. Zolang Turkije een deel van een Europees land bezet houdt, kan het onmogelijk deel uit gaan maken van datzelfde Europa dat het 40 jaar geleden heeft aangevallen zoals het gedurende zijn hele geschiedenis gedaan heeft.

Er zal erkenning moeten komen voor de misdaden gepleegd in naam van de turkse republiek en haar voorgangers. Geen Zuidoost-Europeaan is de eeuwenlange bezetting vergeten. De plunderingen, de verkrachtingen en het in slavernij voeren van de jonge mannen en vrouwen. Tot nog geen honderd jaar geleden. De tijd voor boetedoening en de daarbij behorende herstelbetalingen is nu. Tot dien valt er met deze genocidale maniakken niet te praten. Laat staan dat we ze vriendelijk zouden moeten ontvangen.

Zolang christenen, joden en homoseksuelen zich niet in alle vrijheid in Turkije kunnen bewegen, geeft het de heer Gül geen pas zich aanmatigend op te stellen jegens ons. Zolang er in dat land (aarts)bisschoppen vermoord worden en er kerken in de as gelegd worden. Oftewel, de langzame genocide en etnisch-religieuze zuivering nog elke dag voortduurt. Tot die tijd moet Turkije zijn grote arrogante muil houden, heel diep door de knieën gaan en anders simpelweg een eind optiefen.

Turkije heeft heel wat meer genocidaal bloed aan haar handen kleven dan menige staat op deze wereld. maar voor de Turken is dat alles onbespreekbaar.

dossier turkije